Wat zijn ze groot!

Woensdag gingen we even bij opa en oma op de camping langs. Als we onderweg zijn komt mamma tot de ontdekking dat ze vergeten is om het wagentje van Mikey mee te nemen. Erg dom, maar Joey vindt het geen punt en zegt "Mikey kan wel op mijn schouders". En wat zijn ze groot zo samen zeg...!

Generation R

Toen ik in verwachting was van Brandon werd ik gevraagd mee te doen aan een groot onderzoek van het Erasmus MC. 10.000 kinderen wilde men volgen van in de buik tot en met 18 jaar. Aan dit onderzoek "Generation R" doen wij nu al jaren mee. Echo onderzoek tijdens de zwangerschap, vragenlijsten, een huisbezoek om te praten over de ontwikkeling van de baby en nu met 5 jaar een groot onderzoek in het ziekenhuis.
We kwamen aan in Rotterdam in dat geweldig grote ziekenhuis en werden vriendelijk ontvangen. Brandon mocht direct in een potje plassen en kreeg toverzalf op beide armen. Daarna een gesprek met handpoppen en puzzels maken. Dat ging heel goed. Ondertussen moest ook mamma op de computer testjes maken, eerst makkelijk maar later steeds moeilijker. Toen naar een andere kamer voor een botscan en oogonderzoek en vervolgens door voor bloeddruk, hartfilmpje en echo van verschillende organen. Weer naar een andere kamer voor foto's van de tanden (leuk dat net de voortand eruit was!) en voor blaastesten. En tot slot nog kriebelen (snot uit de neus verzamelen) en bloedprikken. Door de toverzalf voel je daar niets van en Brandon onderging het heel stoer. Overigens waren veel van de onderzoeken niet alleen voor Brandon maar ook voor mamma. Ook het bloedprikken en mamma had geen toverzalf gekregen. Doet het pijn mam, vroeg Brandon nog bezorgd. Nee hoor kon ik hem geruststellen, de griepprik was pijnlijker dan deze.

Alle resultaten worden verwerkt in verschillende onderzoeken. Brandon helpt dus al jaren mee aan wetenschappelijk onderzoek. Stoer he? Als Brandon 9 jaar is mag hij nog een keer langskomen. Het was een spannende middag en Brandon ging met een verband om de arm, een mooi onderzoeksboekje en een dapperheidsdiploma weer naar huis.

Een ritje naar de bibliotheek

In de vakantie hebben we iets meer tijd en het weer is goed, dus kunnen we ook wel naar de bibliotheek fietsen. Mikey zit voor het eerst in de bakfiets. Op de heenweg mag Brandon naast hem zitten, op de terugweg Dylan. De heenweg gaat prima, terug gaat de weg iets omhoog en moet mamma toch wel erg hard trappen. Als ik nog op de Noordendijk rijd zie ik dat Joey al bijna thuis is en ook Brandon is mij al een aardig eindje voor. Oef ik moet nodig in training....!

Een voortand minder

Die voortand zat al een tijdje een beetje los, maar laatst zat hij wel erg los. Bloedde ook steeds en ook een snoepje eten lukte niet goed. Heel lastig dus. En hoewel mamma nog nooit een tand echt losgetrokken heeft, vond ze Brandon nu wel erg zielig. Dus toch even een klein rukje aan de tand zodat deze direct losliet. Het bloeden was toen snel over en Brandon glimlacht met een een mooi gat in zijn mond. Wordt vervolgt, want de andere voortand zit ook al een beetje los!

Veel zwemmen

Wat was het warm dit weekend, en benauwd. Het water daarentegen was heerlijk....! Dus af en toe even een plons om af te koelen.

Waterpret ook voor Mikey

Met deze mooie dagen wordt er natuurlijk goed gezwommen hier aan de steiger. Mikey blijft nog lekker op het terras en vermaakt zich prima in een klein bootje. De grote broers komen af en toe even kijken en dat vindt Mikey ook erg gezellig.

De jongensherbold site kleurt ORANJE....!

Gisteravond zaten wij klaar, met oranje tompoezen, oranje sisi en rood/wit/blauw/oranje m&m's. Brandon deed dezelfde juichbandjes om als tegen Brazilië. Ja we laten niets aan het toeval over. Om met Dirk Kuyt te spreken: baat het niet dan schaadt het niet....! En niet voor niets. De jongens Herbold site is dan ook even in ORANJE gekleurd! Zondag moeten we het doen zonder pappa, die zit dan in een oranje gekleurde pub ergens in SanDiego. Maar die oranje tompoezen komen wel op hoor!

De laatste schooldag

De laatste dag naar school, was een feestelijke dag. De school verhuist tijdelijk naar een ander pand en de kinderen mochten in een lange rij stoelen doorgeven en liepen vervolgens van de oude naar de nieuwe locatie. Daar mochten ze ballonnen oplaten en daarmee was het schooljaar feestelijk afgesloten.

Naar groep 3, 5 en 7

De jongens hebben dit schooljaar hard gewerkt en kwamen alle drie thuis met een heel mooi rapport. Ze zijn over naar groep 3, 5 en 7. Vooral Dylan heeft de laatste maanden hard gewerkt en elke dag thuis nog met mamma gelezen. Hij heeft het niveau lezen voor eind groep 4 gehaald en op zijn rapport prijkt nu een echte ZES. Goed gedaan hoor Dylan! Volgend jaar gaat de school Dylan testen op dyslexie, want daarvoor zijn een aantal aanwijzingen. Voor het harde werken kregen de jongens een mooi boek en een waterpistool. Nou de vakantie kan beginnen!

Eten en Pappa in de hoofdrol

Aan het eind van de Eftelingdag was er een heerlijk buffet voor jong en oud. De jongens vonden hun weg naar het kinderbuffet, waar de pannenkoeken, kipvingers en krulfrieten erg in trek waren. Ook Mikey smulde van het kinderbuffet. Hij vond ook vooral de doperwten en worteltjes lekker. Leuk ook dat je die doperwten zelf met je handjes mag eten. Nog wat appelmoes toe en Mikey was helemaal tevreden. Toen kwam er een voorstelling een goochelaar kwam op en liet was trucs zien. Extra leuk was zijn assistente die steeds verkleed opkwam en waar de jongens erg om moesten lachten. Het was ook deze assistente die pappa verleidde op het podium te komen. Daar moest hij plaatsnemen in een grote kist en werd hij ECHT doormidden gezaagd met een grote cirkelzaag. De jongens hebben ademloos gekeken en waren blij dat pappa weer heelhuids bij ons aan tafel aanschoof: hoe doet hij dat toch die goochelaar? Kortom een onvergetelijke voorstelling!

Het ESRI event in de Efteling

Jaarlijks is er een een dag voor collega's en families, genoemd het ESRI event. Dit jaar een gezellige dag in de Efteling, met zo'n 300 mensen/kinderen. We werden voorzien van entreekaartjes, Efteling euro's en kaartjes voor de lunch en een diner. De jongens wilden dit keer in de "spannende attracties". Dus liepen we direct voorbij het sprookjesbos naar de bobbaan en daarna naar de vogelrock. Vervolgens naar het Anton pieckplein waar we een lunch pakket konden ophalen en er ook nog leuke draai-attracties waren. We kregen een picknick kleed mee en konden daarop lekker zitten tijdens de lunch. Het was alleen wel erg warm dus iedereen zocht naar een beetje schaduw. Door de mooie blauwe kleden waren de ESRI collega's gelukkig wel goed herkenbaar. 's Middags nog naar de attracties want de python mochten we natuurlijk niet overslaan! Kortom genoeg te doen voor alle jongens, en Mikey vond het vooral erg leuk om alles goed te bekijken samen met mamma. Om vijf uur weer verzamelen voor de groepsfoto en het avondprogramma, maar daarover straks meer!